سفر به آلمان | در امتداد آلپ، از باواریا تا جنگلهای سیاه

چمنزارهای سبز، قله های پوشیده از برف، منظره های حیرت انگیز، دریاچه های فیروزه ای رنگ و روستاهای چشم نواز بخشی جدایی ناپذیر از سفر به آلمان، اون هم در امتداد آلپ و بخصوص منطقه باواریاست.

اگرچه سفر به آلمان شامل بازدید از ساختمان های تاریخی با قدمت فرانسه و ایتالیا نیست و آثار کمی از قبل از جنگ جهانی باقی مونده، ولی زیبایی طبیعی آلمان به راحتی قابل رقابت با کشورهای دیگه اروپاست و وضعیت فوق العاده جاده ها اون رو به یک مقصد فوق العاده برای سفر زمینی تبدیل می کنه.

سفر زمینی به جنوب آلمان هر آنچه از آلپ بخواین رو به شما میده و خیلی خیلی ارزون تر از سفر در اون طرف کوه ها و مسیر سوییس هستش. اگر آرزوی دیدن زیبایی سوییس رو دارین ولی می خواین هزینه کمتری کنین، سفر به جنوب شرقی آلمان بهترین گزینه است.

کرایه ماشین در آلمان بسیار رایج و آسونه. البته اگر مثل ما کسی رو اونجا ندارین که باهاش بتونین سفر برین و مشکل کردیت کارت داشته باشین داستان یکم عوض میشه. چند تا شرکت مثل یوروپ کار در ایران هستند مشکل کرایه ماشین در اروپا رو برای ایرانی ها برطرف کردند ولی همچنان هزینه بیعانه ای که می گیرن بسیار بالاست.

اگر گزینه سفر با ماشین رو کاملا حذف کنین می تونین از بلیت های روزانه باواریا استفاده کنین. این بلیت ها به صورت روزانه فروخته می شه و بهتون این اجازه رو میده که در مدت اعتبار بلیت هر چقدر که دلتون می خواد از قطار های منطقه باواریا استفاده کنید. اگر هم تعدادتون حدود 5 نفر باشه، قیمتش بسیار مناسب میشه. بلیت روزانه باواریا برای هر نفر 25 یورو هستش ولی امکان اضافه کردن تا 4 نفر رو به بلیت داره که بر هر نفر اضافه فقط 6 یورو پرداخت می کنین. یعنی با 49 یورو 5 نفر می تونن به راحتی در طول یک روز در این منطقه از قطارها استفاده کنند. می تونین اینجا اطلاعات کامل این بلیت هارو بخونین.

سفر به آلمان در زمستان همراه با پیست های فوق العاده اسکی و مناظر برفیه ولی اگر تابستون به سمت آلپ های آلمانی اومدین می تونین توقع یک بهشت سبز با دریاچه های متعدد رو داشته باشین.

برنامه ۳ روزه سفر به آلمان

سفر ما به آلمان در طول هشت روز بود ولی چون زمینی از پاریس راه افتادیم مسیر خیلی طولانی بود و دو روز ابتدای سفر رو در استراسبورگ گذروندیم. برنامه بعدی 3 شب در جنوب آلمان و 2 شب در جنگل های سیاه بود که البته در طول سفر تغییراتی هم داشت.

برای سفر چند نفره تو اروپا بهترین و ارزونترین راه اقامت، اجاره ی خونه هستش. من معمولا سایت Booking  و Airbnb  رو برای خونه چک می کنم ولی بیشتر اوقات خونه بهتر رو تو Booking پیدا کردم. خلاصه از اونجایی که ما منتظر ویزای فرانسه بودیم و نمی خواستیم  قبل از گرفتن ویزا خونه هارو اجاره کنیم، زمان رو از دست دادیم.

باواریا از مقصد های تفریحی محبوب آلمانه. کلی آدم از سرتاسر اروپا و خود آلمان به این سمت میان و تعطیلات آگوست که دقیقا همزمان با سفر ما بود رو اینجا می گذرونن. طبیعتا خونه ها هم سریع پر میشه و گزینه هایی که می مونه یا خیلی گرونه و یا بی کیفیت. اینجوری شد که نتونستیم تو آلمان یه خونه مناسب پیدا کنیم و یه گزینه عالی تو اتریش در مرز آلمان گرفتیم. خونه ای که در اتریش گرفتیم فوق العاده بود. اینجا می تونید تمام اطلاعات و قیمت هاش رو ببینید. فاصله اش هم با آلمان خیلی کم بود و ما هر روز یه سفر به آلمان داشتیم. در ضمن رد شدن از مرز ها در اروپا مثل سفر از یه شهر به شهر دیگه است و هیچ علایمی از وجود مرز به جز یه تابلو کوچک وجود نداره.

روز اول: پارتناکلم، روستای گارمیش، قله زوگشپیت و دریاچه آیبزه

جنوب شرقی و شرق آلمان پر از تنگه های مختلفه. یکی از معروف ترین این تنگه ها در جنوب آلمان تنگه پارتنا Partnaklamm هستش که تو سفر به آلمان نباید از دستش بدین. این تنگه در طول تابستون بی نهایت دیدنیه ولی قطعا زمستونش با وجود یخ و قندیل های یخی هم شگفت انگیزه، فقط ممکنه بخاطر شرایط آب و هوایی خیلی از اوقات بسته بشه. اگر قبلا تنگه واشی تو جاده هراز رو رفته باشین، تجربه ی اینجا هم خیلی مشابه هستش. ِبا تفاوت اینکه هیچ اثری از زباله نیست و نیازی هم نیست برای رد شدن از تنگه وارد رودخانه بشین. در واقع، مسیری در کنار تنگه در دل صخره ها کنده ها کنده شده که یه دسترسی راحت و امن رو برای توریست ها فراهم کرده.

مسیر تنگه حدودا 15 دقیقه طول میکشه که از کنار یه رودخانه خروشان با آب یخ که از کوه های آلپ سرازیر میشه می گذره. بعد از اینکه از تنگه پارتناکلم خارج شدین، می تونین کنار رودخانه استراحت کنین و یکی از مسیر های کوه پیمایی رو انتخاب کنید. تمام مسیر ها با درجه سختی متفاوت روی نقشه ای مشخص شده. اگرم وقت یا حوصله اش رو نداشتین می تونین همون مسیر تنگه رو برگردین.

ورودی تنگه 5 یورو هستش و امکان خیس شدن هم به مقدار کم وجود داره. خیلی از توریست ها با خودشون کاپشن ضد آب آورده بودن ولی واقعا چیز لازمی نبود.

برای رسیدن به تنگه می تونین با ماشین یا اتوبوس بیاین. اتوبوس ها از روستای گارمیش به اینجا میان و دقیقا کنار پارکینگ ایستگاه دارن. ماشین رو هم میشه تو پارکنیگ استادیوم اسکی پارک کنید. از پارکینگ تا ورودی تنگه حدود 25 دقیقه پیاده روی هستش ولی مسیرش خیلی راحت و فوق العاده زیباست. مخصوصا اگر هوا آفتابی باشه. اگر هم بخواین می تونین با کالسکه و اسب هم این مسیر رو طی کنید.

بعد از اینکه بازدیدتون از تنگه پارتناکلم تموم شد می تونید به سمت روستای گارمیش برین. گارمیش پر از رستوران های محلی هستش که می تونه محل خوبی برای نهار باشه ولی اگر خواستین می تونین عین ما به یه سوپر مارکت برین و برای خودتون غذای و یا مواد غذایی بخرین و به یه پیک نیک کنار دریاچه آیبزه Eibsee برین. 🙂

آیبزه یکی از چندین دریاچه موجود تو این منطقه است که البته بعد از دیدن چند تا از اونها همین آیبزه به نظرمون زیباترین بود. یه دریاچه بزرگ با آب شفاف و خنک پای بلندترین قله آلمان بنام زوگشپیتز. کنار دریاچه هم پارکینگ هستش و ایستگاه قطار و دسترسی بهش خیلی راحته. اگر تابستون به اینجا میاین، بدونین که حسابی قراره شلوغ باشه و تعداد زیادی از توریستها مشغول آب تنی هستن.

کنار دریاچه چند تا گزینه دارین. می تونین با قیمت 9-12 یورو برین قایق سواری و دریاچه رو در طول نیم ساعت تا یک ساعت بگردین. قیمت قایق با توجه به زمان تغییر پیدا می کنه ولی ظرفیت قایق ها تا 4 نفر هستش و هزینه بینتون تقسیم میشه. یه سری قایق پدالی جذاب با سرسره هم بود که جون می داد واسه بچه هایی که می خوان تو رودخونه شنا کنن. 🙂 یه بستنی فروشی خوشمزه هم کنار دریاچه هست با چند تا رستوران و سرویس بهداشتی که البته پولیه. (کلا سرویس های بهداشتی در خیلی از مناطق توریستی اروپا پولی هستن و قیمتشون از 50 سنت تا 70 سنت هستش.)

چجوری به بلندترین قله آلمان بریم؟

اگر قصد رفتن بالای قله زوگشپیتز رو دارین با جیب پر پول بیاین. از همون پایین دریاچه، تله کابین Zugspitzebahn و البته یه قطار مخصوص کوه هستش که تا بالای قله میره. قیمت بلیت تله کابین و یا قطار 56 یورو برای رفت و برگشت هستش. می تونین یه مسیر  رو با قطار برین و مسیر بعدی رو با تله کابین بیاین. اما این قیمت اونقدر زیاده که خیلی از اروپایی ها هم بیخیالش میشن و البته ما هم عطاش رو به لقاش بخشیدیم. ولی حالا اگه خیلی اصرار دارین که بالای کوه برین چندین گزینه هستش. تو این منطقه پر از تله کابینه. دو تاش تا دم قله میره که یکیش همین تله کابینه 56 یوروییه، ولی مثلا اگر تله کابینی که از اتریش به بالای همین قله میره رو سوار بشین هزینه اش 48 یورو میشه. یه سری تله کابین های دیگه هم در امتداد آلپ هست که تا قله نمیره ولی شما رو به بالای کوه می رسونه و می تونین بقیه اش رو خودتون کوه نوردی کنین. من بهتون پیشنهاد می کنم به تله کابین Karwendelbahn یه سر بزنید. 😉

روز دوم: مونیخ، قلعه نیوشوانشتاین Neuswanstein و پل معلق

در روز دوم سفر به آلمان یه اشتباه بزرگ کردیم و اونم رفتن به مونیخ بود. مونیخ بزرگترین شهر این منطقه از آلمان هستش و می تونه مبدا خوبی برای شروع سفر به جنوب آلمان باشه. ولی خود مونیخ در جنگ جهانی به شدت نابود شده و نمی تونین ازش توقع زیادی داشته باشین. مونیخ یه شهر زنده است. فضای سبز زیادی داره و پر از رستورانو پاساژ و ایناست. ولی شهری نیست که توی خیابون های سنگ فرش قدیمیش قدم بزنین و هر سمتیش یه بنای تاریخی باشه.

اشتباه دیگه این بود که فاصله محل اقامت ما تا مونیخ زیاد بود و ما وقت زیادی رو تو مسیر گذروندیم. بهرحال هر جور شده رسیدیم مونیخ، یه گشتی تو شهر و میدون اصلیش زدیم، نهار رو خوردیم و به سمت معروف ترین قلعه آلمان راه افتادیم.

کاخ نیوشوانشتاین Neuschwanstein

جنوب آلمان پر از قلعه ها و کاخ های متعدد هستش. ولی معروفترین این کاخ ها همین کاخ نیوشوانشتاینه که چند روز طول می کشه فقط اسمش رو یاد بگیرین. گفته میشه که والت دیزنی با الهام پذیری از این بنا کاخ زیبای خفته رو طراحی کرده.

خلاصه اینکه یه پادشاهی به اسم لودویگ بوده که عشق ساختن کاخ های مجلل بوده و چندین کاخ برای خودش می سازه. برای ساختن این کاخ دنبال زیباترین موقعیت ممکنه بوده تا کاملا رویایی باشه و الحق که انتخابش درست بوده. اما متاسفانه خودش خیلی زود میمیره می کنه و نمی تونه کاخ کامل شده رو ببینه.

این کاخ یکی از واجبات دیدنی در سفر به آلمان هستش و تو تابستون تقاضای بازدید ازش خیلی بالا میره. تنها راه بازدید از کاخ، بازدید گروهی به همراه لیدره. اگر در زمان شلوغی به این سمت آلمان میرین، خوبه که از دو روز قبل بلیت بازدیدتون رو از اینجا رزرو کنین و یا صبح خیلی زود اینجا باشین. تو این سایت می تونین تمام اطلاعات بازدید از کاخ رو مطالعه کنید.

هزینه ورودی کاخ 13 یورو هستش. اگر بلیت مشترک با کاخ Hohenschwangau رو بخرین، 25 یورو میشه. کاخ Hohenschwangau دقیقا در نزدیکی این کاخه و می تونین دوتاش رو با هم ببینین.

اگر داخل کاخ رو دیدین و یا تصمیم گرفتین که نبینین می تونین فقط سراغ پل Marienbrucke برین و از اونجا یکی از بهترین مناظر کاخ رو رویت کنین. برای رفتن به پل کافیه خودتون رو به بالای کوه برسونید و از اونجا حدود 5 دقیقه کوه نوردی تا خود پل دارین. مسیرها هم با تابلوهای متعدد نشون داده شده و فقط کافیه دنبال تابلوی Marienbrucke باشین.

کاخ نیوشوانشتاین در ارتفاع قرار داره و مسیر پیاده رویش خیلی زیاده. اگر با کالسکه و اسب بیاین نفری 7 یورو برای بالا رفتن میشه ولی می تونین مثل ما با اتوبوس های مخصوص کاخ برین که بلیت رفت و برگشتش 3 یورو هستش. (اگر بلیت رفت و برگشت رو جدا بخرین کمی گرونتر در میاد.)

وقتی که بازدیدتون از کاخ تموم شد به پایین تپه بیاین و کنار دریاچه Alpsee برین.

این دریاچه هم مثل آیبزه دیدنیه و نمای کاخ رو هم داره. کرایه قایق های پدالی برای نیم ساعت 6 یورو هستش که تا 4 نفر ظرفیت داره. اگرم تابستون باشه مثل تمام دریاچه های دیگه امکان شنا و افتاب گرفتن هستش. پس اهلش هستین، مایو یادتون نره. 😉

دم دمای غروب بود که ما منطقه کاخ هارو ترک کردیم و قبل از رسیدن به خونه تصمیم گرفتیم به یکی از پل های معلق سر راهمون سر بزنیم. اتریش و سوییس پر از پل های معلقند. یه چیزی تو مایه های همین پل مشکین شهر که تو ایران داریم. من درباره پلی که رفتیم از قبل چیزی نمی دونستم ولی یکی از خواننده های آلمانی همین وبلاگ تا دید اومدم اتریش بهم مسج داد که حتما به این پل برم.

اسم این پل معلق Highline179 هستش که در خاک اتریش و البته در نزدیکی مرز آلمان هستش. بخاطر همین فاصله خیلی کمی با کاخ نیوشوانشتاین داره.

برای رفتن به پل حدود 30 دقیقه کوه نوردی دارین تا به ورودی پل برسین. بلیت پل نفری 8 یورو هستش که بهتون اجازه رفت و برگشت میده. بالای کوه هم خرابه های یک قلعه قدیمیه و البته منظره ای بی نظیر از روستاهای کوهپایه ای اتریش.

روز سوم: بارون شدید، دریاچه کنستانس و جنگل های سیاه

روز سوم سفر برنامه های ما کمی تغییر کرد. بارون اونقدر شدید بود که عملا نمیشد بیرون باشیم. به سمت غرب آلمان و جنگل های سیاه راه افتادیم. اواسط راه هوا بهتر شد و تونستیم کنار دریاچه کنستانس توقف کنیم. این دریاچه، بزرگترین دریاچه جنوب آلمان هستش که مرز بین آلمان، اتریش و سوییس رو هم تشکیل میده.

در قسمت آلمانش یه روستای کوچک خوشگل هم داره که می تونین یه گشتی توش بزنین.

بعد از اون مسیرمون رو به جنگل های سیاه ادامه دادیم و البته دریاچه Titisee رو هم دیدم. این دریاچه به نسبت نمونه هایی که دیده بودیم خیلی کوچک تره ولی به شدت تو منطقه جنگل های سیاه معروفه و خوراک ایسنتاگرام بازهاست. قبل از سفر تا دلتون بخواد از این دریاچه عکس دیده بودم. کنار دریاچه هم پر از سوغاتی فروشیه. معروف ترین سوغات اینجا ساعت های چوبی هستند که سر ساعت صدا می کنند و به اسم Cukoo clock شناخته می شن.

محل اقامت ما اطراف شهر فرایبرگ بود. یه شهر کوچک دانشجویی با مناظر کوهستانی و جنگل های سیاه.

جنگل های سیاه هم مثل منطقه باواریا پر از دریاچه اند. بلندترین آبشار آلمان هم بنام Triberg تو این منطقه هستش ولی ازش توقع زیادی نداشته باشین چون نسبت به آبشار های ایران خیلی کوچیکه. خود شهر فرایبرگ هم بسیار کوچیکه می تونین مناطق قدیمیش رو تو یه نصف روز ببینید.

—

سفر به باواریا سالهاست که تو لیست سفرهای رویایی منه. اونم بعد از خوندن مطلب یه بلاگر سفر دیگه و البته دیدن عکس های کاخ ها و دریاچه. اینکه این سفر تو تابستون امسال محقق شد واقعا بهم چسبید. طبیعتا تو شرایط کنونی دلار و بلیت هواپیما سفر به آلمان که هیچ بلکه کلا سفر خارجی بسیار سخت شده. ما هم خیلی خوش شانس بودیم که تونستیم بخش زیادی از سفر رو خونه اقوامون در پاریس باشیم و بعد هم با ماشین اونا این سفر رو بیایم. طبیعتا می تونین تصور کنین که چقدر تو هزینه صرفه جویی شده. علاوه بر اینکه بلیت هارو هم خیلی وقت پیش و قبل از گرونی بلیت هواپیما گرفته بودیم.

خلاصه اینکه به عنوان یه بلاگر سفر من قصدم انتقال تجربیاتم به بقیه است که شامل مخاطب ایرانی و غیر ایرانی میشه.

تو فرصتی که ما در آلمان داشتیم سعی کردیم مهمترین مقصد هارو ببینیم ولی راستش این منطقه اونقدر جاذبه های شگفت انگیز داره که احتیاج به زمان خیلی بیشتری داشت.

من یه لیستی از مکان هایی که خیلی دوست داشتم برم و فرصتش برامون پیش نیومد می نویسم تا اگه شما فرصتش رو داشتین تو برنامه تون بذارین.

در سفر به آلمان کجا دوست داشتم برم و نرفتم؟

#1 غار های یخی وارفن Warfen

این غار، بزرگترین غار یخی جهانه که البته برای رفتن بهش باید تله کابین هم سوار بشین. ولی اونقدر عکس های قشنگ ازش دیدم که واقعا ارزش رفتن داره. اطلاعاتش رو اینجا بخونید.

#2 سفر یک روزه به سالزبورگ

سالزبورگ یکی از شهر های کوچیکه اتریشه که در مرز شرقی آلمان قرار داره. محل تولد موتزارت و مهد موسیقیه. اونقدر تعریف ازش شنیدم که حد نداره و خوبیش اینه که با همون بلیت های منطقه باواریا هم میشه رفتش. به گفته دوستای آلمانیم از سفر با ماشین هم بهتره چون جا پارک توش سخت گیر میاد و البته گرونه. سالزبورگ و روستای کوچک هالشتات در نزدیکیش همچنان در لیست سفرهای رویاییم می مونه…

#3 کاخ لیندرهف Linderhof

یکی دیگه از کاخ های نزدیک نیوشوانشتاین که به دستور همون پادشاه ساخته شده، کاخ لیندرهفه.

#4  اردوگاه کار اجباری داخااو Dachao concentration camp

این یکی شاید برای همه جذاب نباشه ولی اگر اتفاقات دور و بر جنگ جهانی براتون جذابه و دوست دارین یکی از اردوگاه های کار اجباری رو از نزدیک ببینین، اردوگاه داخااو به مونیخ نزدیکه و تورهای متعددی هم براش از مونیخ هستش.

#5 روستای Oberammergau و Etall  در نزدیکی گارمیش

این خطه از دنیا قشنگ ترین دهکده ها و روستاهارو داره. نمای خونه های چوبی با سقف های شیروانی و بوته های گل که از پنجره ها آویزونه همه جا دیده میشه. اگر دوست دارین دو تا روستای خوشگل رو در این اطراف بگردین به اینجاها سر بزنین.

#6 دریاچه Konigsee

#7 دریاچه Walchensee، عمیقترین دریاچه آلمان

—

من سعی کردم تمام اطلاعاتی رو که خودم تو این سفر کوتاه به دست آوردم رو بهتون بدم ولی اگه بازم سوالی داشتین تو قسمت کامنت ها بنویسین تا پاسخ بدم. 🙂