سفر به اولسبلانگاه | فرار از گرما به ییلاقات ماسال

خب، بعد از یه فصل بهار فوق العاده و بی سابقه، واقعیت تابستون تهران، خودش رو به بی رحمانه ترین شکل به ما نشون داد.گرمای عجیب این روزها واقعا کلافه کننده ست حالا بماند وقتی ترافیک و استرس و … هم بهش اضافه بشه.
یه راه خوب برای فرار چند روزه از این گرما و شلوغی میتونه مسافرت به یه جای مرتفع و خنک باشه. جاهایی مثل مناطق غرب و شمال غربی ایران و البته اولسبلانگاه.
ولی خب اگه شما هم مثل من جزو قشر شریف و زحمتکش کارمند هستید! (: و یا کارتون جوریه که مدت طولانی نمیتونید سفربرید باید یه مقصد نزدیکتر رو انتخاب کنید که با یک یا دو روز مرخصی که اضافه میشه به تعطیلات آخر هفته بتونید سر فرصت و با آرامش برید و برگردید.

اینجاست که ییلاقات ماسال میتونه به انتخاب خوب باشه .هم خیلی از تهران دور نیست ،هم طبیعت گیلان رو داره بدون اینکه دردسرهای این فصل سفر به شمال رو داشته باشه مثل ترافیک، شلوغی، گرما، رطوبت و …هم اینکه تجربه کاملا متفاوتی از سفر شمال به شما میده.

کی بریم اولسبلانگاه؟

خب طبیعتا بهترین فصل برای رفتن به اولسبلانگاه اواخر بهار و کل فصل تابستونه .گرچه تصور منظره اش تو پاییز و زمستون هم واقعا وسوسه کننده ست، البته ناگفته پیداست که سفر تو پاییز و زمستون توی اون جاده کوهستانی چه دردسرهایی ممکنه داشته باشه.

چه جوری بریم؟

با حدود 4 الی 5 ساعت رانندگی از تهران به سمت ماسال شما وارد جاده کوهستانی و جنگلی می شید که معمولا مه آلود هم هست. همه اینها به علاوه پیچ در پیچ بودن جاده باعث میشه میانگین سرعتتون پایین باشه و این خودش توفیق اجباریه برای لذت بردن از این مسیر زیبا و حالا دیگه نه چندان بکر!

وسط راه هم نقاطی هست که میتونید بزنید کنارو از بغل جاده و لابه لای پوشش جنگلی چشم انداز فوق العاده ای رو داشته باشید به ارتفاعی که بالا اومدید و برای ادامه مسیر انرژی بگیرید..! در ضمن مواظب گاوهای گردن کلفت و البته خسته و ریلکس این حوالی هم باشید که کنار و یا حتی وسط جاده با آرامش هر چه تمام تر و خیلی با ناز قدم بر می دارن.این مورد مخصوصا وقتی مه زیاد باشه حواس جمع تری رو می طلبه.
بالاخره بعد از پشت سر گذاشتن پیچهای جاده به ییلاق اولسبلانگاه می رسید که هم از از روی تابلوها مشخصه و هم این که به نسبت بقیه محل های تو مسیر به طور محسوسی شلوغتره.

کجا بمونیم؟

پیدا کردن کلبه برای اجاره در اولسبلانگاه چیزی نیست که شما نگرانش باشید. معمولا افرادی کنار جاده ایستادن و معمولا نوشته ای دارن که مضمونش اینه: “کلبه برای اجاره”. اولین پیشنهاد و قیمت رو قبول نکنید. به خصوص اگر تو فصلهای سردتر به اینجا اومدید که توریستهای زیادی وجود نداره و رقابت قوی تره و طبعا امکان چانه زنی هم بیشتر!
علاوه بر کلبه هایی که اونجا هست و محلی ها اجاره می‌دن یک هتل هم اونجاست که متعلقه یکی از ورزشکاران کشورمون (فردین معصومی) که ظاهرا حالا خیلی کیفیت خیلی خاصی نداره در ضمن شما اینجا اومدید که زندگی روستایی و محلی رو تجربه کنید. یه رستوران هم بغل هتل هستش که چند تا اتاق داره برای اقامت ولی در کل پیشنهاد ما اینه که برید همونجا و کلبه ها را از نزدیک ببینید و انتخاب کنید.

خب کلبه های اینجا طبیعتا کلبه های روستایی هستش که حالا بعضی هاش بهسازی تر شده برای اقامت مسافران مثلا حمام و دستشویی داخل کلبه تعبیه شده و آبگرم داره و خیلیاشون هم اینطور نیست .بهترین گزینه اینه که برید همونجا و مکان رو ببینید و انتخاب کنید. نکته مهمی که باید در نظر داشته باشیم اینه که شما اومدین به ییلاق و خیلی انتظار خاصی نداشته باشید. اینکه صرفاً سقفی باشه و امکانات گرمایشی داشته باشه و فرش تمیز پهن باشه که بتونید دور هم باشید و از یه اقامت روستایی لذت ببرید کفایت می کنه. این وسط نکته مهمی که وجود داره اینه که تو هر 4 فصل شب های اونجا واقعاً سرده و شما وقتی قصد دارید که کلبه ای رو بگیرید، قبل از اینکه اجاره کنید از درست کار کردن امکان گرمایشی و موارد دیگه ای که براتون مهمه مثل آب گرم و … اطمینان حاصل کنید.

محدوده قیمت هایی که ما اونجا دیدیم برای کلبه ها از حدود 150 هزار تومن بود تا 300 هزار تومن.(البته بستگی داره شما کی این مقاله رو بخونید با توجه به اینکه قیمتها تو کشور ما زیادی ثابته !!) کلبه ای که ما اجاره کردیم به نسبت اونجا شرایط خوبی داشت مثلا دوش آب گرم ( قطعا نه مثل حمام خونه خودتون!!)، توالت داخلی که خیلی از کلبه های اونجا سرویسشون صحراییه، اجاق گاز برای غذا پختن و فضای کافی و پتو برای دو نفر داشت. و موارد دیگه ای مثل ظروف و کارد و چنگال برای پخت و پز و همچنین بخاری نفتی برای گرم کردن ما در طول شب داشت.

ما چندتا کلبه رو دیدیم تا تصمیم بگیریم. آقایی که ما ازش کلبه اجاره کردیم، چند اتاق بزرگتر و بهتر هم داشت که برای سفرهای خونوادگی و گروههای بزرگ تر بود.که کلبه هاش کمی از سر جاده فاصله داشت و تلاش چندانی هم مثل بقیه برای اجاره دادن کلبه هاش نمی کرد.در واقع این ما بودیم که کلبه رو دیدیم و دنبال صاحبش گشتیم برعکس بقیه!!. این هم لینک وب سایتشونه که شما می توانید کلبه هاشون را چک کنید و این هم شماره (9112370182 – آقای وثوقی) که می تونید از طریق Whatsapp یا Telegram باهاشون تماس بگیرید.

نکته دیگه اینه که بعضی کلبه های اولسبلانگاه با توجه به نوع استقرار این ییلاق ، بین درختها محصور هستن که خب شما منظره خاصی ندارید والبته بعضی ها هم روی دامنه است که منظره مقابلش بهتره. ولی اگه تو همون مسیر کمی جلوتر برید به ییلاق دیگه ای میرسید به اسم سوئه چاله که تعداد کلبه هاش محدودتره ولی منظره فوق العاده ای داره که حتی می تونید دریا رو هم ببینید و اغلب روزها هم میتونید شاهد منظره عالی عبور مه و ابر از این ییلاق باشید.

چی بخوریم؟

برای غذا خوردن اونجا هم رستوران هتلی که قبلا گفتیم هست و هم رستوران بغلش. هر دو از مواد اولیه با کیفیت استفاده می‌کنند و کیفیت غذاهاشون خوب و قابل قبوله. می تونید اطمینان داشته باشید که یه غذای شمالی خوب با قیمتی به مراتب کمتر از رستورانهای شمالی تهران میل کنید. علاوه بر اون تعدادی کلبه هم هست که به صورت خانوادگی غذای محلی مثل آش و … رو می فروشند.

و در آخر نکته مهمی که این وسط وجود داره اینه که شما باید طوری برنامه ریزی کنید که با فرصت کافی قبل از تاریک شدن هوا به اولسبلانگاه برسید تا برای تمامی نکاتی که بالاتر گفته شد زمان کافی برای بررسی و انتخاب داشته باشید چون بعد از تاریک شدن هوا و به دلیل پراکنده بودن کلبه ها و نبود روشنایی کافی عملا کار خاصی نمیتونید انجام بدید.