راهنمای جامع سفر به طبس و روستاهای اصفهک و ازمیغان

سفر به طبس، سفریه به دل کویرهای مرکزی ایران، گذر از دره ها، مزارع برنج و آبادی های کویر.

چیزی که اول از همه ما رو برای سفر به طبس ترغیب کرد دیدن عکس های روستای اصفهک و وصف حال چشمه آب گرم مرتضی علی بود و انصافا طبس هم دلسردمون نکرد. 🙂

برنامه ریزی برای سفر به طبس

ما سفر به طبس رو از تهران رو شروع کردیم که حدود ۸۲۶ کیلومتر فاصله داره. طبیعتا به هیچ وجه دلمون نمی خواست که این مسیر طولانی رو یه تیکه بریم و تصمیم گرفتیم که تو نطنز توقف داشته باشیم.

تو مسیر طبس چندین شهر یا روستای خیلی خوب هست که ارزش بازدید دارن و اگر فرصت کافی داشته باشین می تونن مقصد های خوبی برای اضافه کردن به برنامه ی سفر به طبس باشن. نایین، کویر مصر و روستای گرمه پیشنهاد ماست. اگر ما فرصت بیشتری داشتیم و اقامتگاه های گرمه هم پر نشده بود، حتما یک روز رو تو گرمه می موندیم.

بدون در نظر گرفتن روزهای توی مسیر، ۲-۳ روز برای بازدید از طبس و روستاهای اطرافش کافیه. طبیعتا اگر وقتی بیشتری بذارین، جا هم برای دیدن پیدا می کنین ولی برای ما این مقدار کافی بود.

بهترین زمان برای سفر به طبس اواخر پاییز تا اواسط بهار هستش. تابستون های طبس حسابی گرمه. حتی تو همین اواسط زمستون هم آفتاب ظهر واقعا گرم بود ، البته شب ها هم حسابی سرد.

چجوری بریم طبس؟

اگر با ماشین یا تور اتوبوسی به طبس نمیرین، گزینه های دیگه ای هم دارین:

هواپیما به طبس: پرواز تهران به طبس هفته ای دو بار در روزهای یکشنبه و سه شنبه هستش و قیمتش حدود ۲۵۰ تا ۳۰۰ تومان برای هر طرف میشه.

قطار به طبس: 

• قطار مشهد-کرمان:  هر روز حرکت می کنه و در طبس توقف داره. زمان حرکت قطار برگشت تو همون روزه.
• قطار مشهد-یزد: یک روز در میان حرکت می کنه و در طبس توقف داره. زمان حرکت قطار برگشت روز بعد هستش.
• قطار مشهد-بندر عباس: هر روز حرکت می کنه و در طبس توقف داره.
• قطار تهران-طبس: هر ۴ روز یک بار حرکت می کنه و برگشتش ۴ روز بعد از رسیدن به طبس هستش.

اقامت در طبس:

اگر آخر هفته و یا تو تعطیلات قصد سفر به طبس دارین بهتون توصیه می کنم که حتما از چندین هفته قبل اقامتتون رو رزرو کنین. اقامتگاه های طبس و اطرافش خیلی محدودن و سریع توسط تورها پر می شن – چیزی که برای ما اتفاق افتاد و مجبور شدیم تو خونه مردم محلی اقامت کنیم.

تو خود طبس اقامتگاه های خوب نیست. یه هتل امیر هست که قیمتش حدود ۱۵۰ تومان شبی برای یه اتاق دو تخته است. ولی اگر دنبال هتل نیستین، بهتون پیشنهاد می کنم که تو یکی از اقامتگاه های بوم گردی اصفهک، ازمیغان و یا نای بند بمونین.

• اقامتگاه های ازمیغان: اقامتگاه ناردون (۰۹۱۵۲۶۷۹۵۴۸) – اقامتگاه آقا سید ذبیح الله (۰۹۱۳۲۵۳۱۵۸۲)
• اقامتگاه اصفهک: تو اصفهک چندین اقامتگاه وجود داره و توصیه می کنم حداقل یک شب رو اینجا بگذرونین. برای هماهنگی می تونین با محسن تماس بگیرین: ۰۹۱۵۸۶۱۲۰۱۱

در ضمن اطراف حرم هم ظاهرا اتاق برای اجاره هست ولی ما اطلاعاتی ازش نگرفتیم.

اگر سراغ خونه محلی و یا اقامتگاه دیگه هم بودین می تونین با خانم ملیحه آشنا ( ۰۹۱۵۲۶۷۹۵۴۸) تماس بگیرین که کلی به ما برای اقامت کمک کرد.

کجا غذا بخوریم؟

واقعیت اینه که ما کلا از هیچ رستورانی تو سفر به طبس کاملا راضی نبودیم. مثل خیلی از شهرستان های دیگه، متاسفانه تو طبس هم غذای خوب به این راحتی گیر نمیاد. رستوران ناردون، خیلی توریستیه و محیطش نسبت به بقیه قشنگ تره ولی غذاشون چیز خاصی نبود. من دوبار تو سوپم سنگ پیدا کردم و وقتی هم اعتراض کردم هیچ جوابی نگرفتم. دریغ از یه عذرخواهی!

مردم خود طبس رستوران هزار و یک شب و باغ مجنون رو پیشنهاد دادن. اولیش رو رفتیم و با وجود اینکه کباب برگش خوب بود، بقیه اش خیلی معمولی بود. کلا اینکه توقعاتتون رو از نظر غذا خیلی پایین بیارین.

غذای بومی طبس هم گندم پلو با بادمجون هستش که فقط رستوران ناردون داره. متاسفانه منوی بقیه رستوران ها محدود به کباب و خورشت های خیلی معموله.

برنامه روز به روز ما از سفر به طبس

روز اول: رسیدن به نطنز

برای اینکه روزهای تعطیلیمون رو از دست ندیم، عصری بعد از ساعت کاری به سمت نطنز راه افتادیم و شب رو تو خانه ی جواهری خوابیدیم. برای اقامتمون تو یه اتاق کوچک با سرویس حمام و توالت و یک صبحانه ساده ۸۰ تومان دادیم که به نظرمون قیمت مناسبی  بود. اتاق هم خیلی خیلی تمیز بود و در کل حسابی راضی بودیم. اگر دنبال یه اقامتگاه بومگردی خوب دیگه تو نطنز هستین، خانه ی توسلیان رو هم پیشنهاد می کنیم. البته قیمتش کمی از اینجا بیشتره.

• رزرو خانه جواهری: حمیدرضا جواهری – ۰۹۱۳۲۶۲۹۳۰۳
• رزرو خانه توسلیان: محمد حسین توسلیان – ۰۹۱۹۵۲۵۴۶۶۰

روز دوم: نطنز به طبس

روز دوم بعد از خوردن صبحانه و بازدید از مسجد جامع نطنز زدیم به جاده و تا شب در حال رانندگی بودیم! ااگر دوست داشته باشین، نطنز حسابی دیدنیه و کاملا میشه یک روز رو بهش اختصاص داد، ولی ما تصمیم گرفتیم زودتر به طبس برسیم و نطنز رو برای یه سفر دیگه بذاریم.

مسیر نطنز به طبس اتوبان نیست ولی جاده اش مشکلی نداره. کل مسیر کویریه و به ندرت پیچ و خم داره. با توجه به اینکه تا کیلومترها هیچ آبادی ای نیست توصیه می کنیم از ماشینتون مطمئن باشین و اینکه ترجیحا راننده کمکی داشته باشین.

روز سوم: بازدید از دره مرتضی علی، روستای کریت و اصفهک

روز اول تو طبس رو زود از خواب پاشدیم تا قبل از رسیدن اتوبوس های تور به دره مرتضی علی برسیم. دره مرتضی علی یه چیزی تو مایه های تنگه واشیه با تفاوت اینکه آب خیلی کمتری داره و به زور به زانو میرسه. غیر از اینکه کلا مسیر بین این دره عمیق خیلی خیلی زیباست، عجیب ترین بخشش چشمه آب گرمیه که از زیر پاتون می گذره. تو بعضی قسمت های مسیر ممکنه بتونین یه پاتون رو تو آب سرد بکنین و یکی دیگه تو آب ولرم که تو اون سرمای زمستون حسابی می چسبه.

انتهای مسیر دره هم سد معروف عباسیه که اطلاعات در موردش متناقضه. بیشتر سایت های ایرانی نوشتن که این سد قدیمی ترین و نازک ترین سد قوسی دنیاست ولی بعدا یکی به من گفت که این اشتباهه و نازکترین سد، سد کریته که فاصله زیادی هم با اینجا نداره. من هر چی گشتم نتونستم منبع قابل اعتمادی برای هیچ کدوم پیدا کنم و متاسفانه زیر سد هم هیچ تابلویی وجود نداره.

برای بازدید از دره مرتضی علی حتما با خودتون صندل درست حسابی و یا کفش اضافه ببرین. البته جلوی ورودی دره یه سری کفش پلاستیکی هم فروخته میشه ولی کلا بیخیال دمپایی بشین که پدرتون رو درمیاره! مسیر هم غیر از یکی دو جا راحته و بردن بچه ها مشکلی ایجاد نمی کنه.

بعد از بازدید از دره به سمت طبس برگشتیم تا نهار بخوریم و سری به باغ گلشن بزنین. واقعیت اینه که باغ گلشن حسابی مایوس کننده بود و تقریبا مثل پارک کوچکی بود که بهش رسیدگی نشده.

بعد از ظهر به سمت اصفهک راه افتادیم و تو مسیر تصمیم گرفتیم به سمت روستای کریت بپیچیم. روستای کریت تو زلزله ی ۴۰ سال پیش طبس کاملا نابود شده.  البته خود طبس هم نابود شده بوده ولی کریت هیچ وقت بازسازی هم نشده.

ساکنین روستای کریت اغلب کشاورزن. کلی مزارع برنج و خربزه و خیار و میوه های دیگه دارن و البته باغ های باصفا. محل زندگیشون در فاصله کمی از خرابه های کریته و گاهی برای قدم زدن به بخش قدیمی روستا میان. جایی که آوار های زندگی قبلشون همچنان قابل مشاهده است.

تنها خونه ای که تو کریت قدیم بازسازی شده یه اقامتگاه نصفه نیمه بنام نخل و نرگس هستش. ما رفتیم اونجا چای خوردیم و با کارمنداش صحبت کردیم. به نظرمون یه اقامتگاه معمولی بود ولی خب خوبیش اینه که تو دل روستای کریته و کریت یکی از زیباترین جاهایی بود که رفتیم.

بعد از دیدن کریت به سمت اصفهک راه افتادیم تا زیباترین غروب سفر رو روی بام یکی از خونه های روستای اصفهک ببینیم. اصفهک هم سرنوشت مشابهی با کریت داشته، با تفاوت اینکه ساکنینش زودتر به فکر بازسازی افتادن و حالا به یکی از مهمترین جاذبه های توریستی منطقه تبدیل شده. البته دسترسیش هم از جاده اصلی خیلی راحت تره.

اصفهک یه روستای کاه گلی خوشگله که خیلی خیلی هم تمیزه. البته کل این منطقه حتی با وجود گردشگر زیاد به نظر ما خیلی تمیز بود. تو بخش قدیم روستا چندین اقامتگاه بوم گردی ساخته شده که به نظر خیلی خوب می رسیدن. یه کافه ی عالی هم اول روستا هستش که چایش خوش طعم ترین چایی بود که تو سفر خوردیم.

پیشنهاد می کنیم حداقل ۲ ساعت رو برای گشت و گذار تو کوچه های روستا هم بذارین. 🙂

روز چهارم: بازدید از دره کال جنی و روستای ازمیغان

روز چهارم اشتباه بزرگی کردیم! صبح تصمیم گرفتیم بیشتر بخوابیم و دیر تر به دره کال جنی رسیدیم. اینقدر دیر که کل دره پر شده بود از مسافرهای تور که یا در حال بزن و برقص بودن و یا صدای موزیکش لذت صدای طبیعت رو ازمون می گرفت.

کال جنی بیشتر یک دره خشکه و فقط قسمت هاییش آب داره که البته عمقش خیلی بیشتر از مرتضی علیه. بخاطر صدایی که بر اثر حرکت باد تو دره ایجاد می شه، بومی ها اعتقاد داشتن که اینجا جن داره و بخاطر همین اسمش شده کال جنی! وقتی وارد قسمت آبی دره میشین مسیر سمت راست رو برین. متاسفانه بخاطر ازدحامی که وجود داشت ما مجبور شدیم مسیر سمت چپی رو انتخاب کنیم که هم کوتاه تره و هم اینکه به زیبایی مسیر سمت راست نیست.

تو مسیر فرعی به سمت کال جنی، همون وسط کویر یه منطقه ای رو می بینین که دیوار بتنی داره. اینجا محلیه که خیلیا کمپ می زنن و تو زمان بازدید ما پر از ماشین های آفرود و چادر بود. دو تا چادر عشایر هم وسطش هست که یه خانواده ای اون رو تبدیل به رستوران کردن و ما همین جا نهار خوردیم.

بعد از کال جنی به سمت ازمیغان رفتیم که تقریبا نیم ساعت با طبس فاصله داره. ازمیغان یه روستای خوش آب و هواست با رودخانه ای که از وسطش می گذره و کلی نخل خرما. از انتهای روستا می تونین مسیر تنگه عروس رو برین و حسابی تو طبیعت روستا گشت بزنین. ما چون خیلی خسته بودیم فقط تا بخشی از مسیر رو رفتیم.

روز پنجم: بازگشت به خانه و توقف در کاشان

روز آخر با توجه به مسیر طولانی ای که در پیش داشتیم صبح زود راه افتادیم، تو راه صبحانه خوردیم و عصری به کاشان رسیدیم تا روز بعد به تهران برگردیم.

یه نکته مهم برای سفر به طبس!

غیر از اینکه به طبیعت و بازدید کننده های دیگه احترام بذاریم و با سر و صدا و یا ریختن آشغال موجب آزارشون نشیم یه نکته دیگه ای هم هستش: بافت طبس سنتیه و بیشتر مردم مذهبی هستن. ما مسافرهای زیادی رو دیدیم که پوششون اصلا مناسب اینجا نبود و باعث ناراحتی مردم محلی می شدن. مردم محلی طبس از یه طرف دوست دارن که توریست به شهرشون بیاد و به اقتصادشون کمکی بشه ولی از طرفی از تاثیرات فرهنگی اون بسیار آزرده ان. خواهشا با داشتن پوشش مناسب بهشون احترام بذارین تا همچنان همینقدر مهمان نواز بمونن. 😉